Op de opleiding ergotherapie begon het voor mij. Overal was een structuur of model voor.
Ik zie de bullets van onderdelen van een intakegesprek nog voor me. Als je die tijdens een toets had behandeld, had je je toets gehaald. De inhoud maakte voor mijn gevoel niet zo veel uit.
Of de inhoudsmodellen, allemaal gebaseerd op een ander onderzoek. Elk model met een eigen indeling, andere betekenissen van dezelfde woorden, want het was door een ander bedacht. Maar in essentie waren ze voor mij allemaal hetzelfde, alleen op een andere manier uitgelegd.
Je snapt dat ik vaak in discussies terecht kwam tijdens de lessen. Tijdens de praktijktoetsen beet ik op mijn tong, ik moest bewoon de bullets aftikken, niet te veel afwijken, want dat bracht gedoe.
En ik zie het nog steeds terug in alle persoonlijkheidstesten en talentenanalyses. Je krijgt een label en een hokje om in te passen. Maar wat zegt het nu werkelijk over jou?
Jij geeft zelf betekenis aan jezelf en aan je leven. Of iets een talent of een valkuil is, is afhankelijk van de omgeving waar je bent. Jij bepaalt de context. Als manager in coronatijd in de zorg functioneerde ik niet zo goed. Ik neem namelijk graag tijd voor belangrijke besluiten, ik analyseer graag de situatie. Niet dat ik daar dagen voor nodig heb (hoewel soms wel, dat hangt van de impact van mijn besluit af), maar mijn besluitvaardigheid was niet snel genoeg voor de plek waar ik was en het feit dat ik graag de situatie eerst vanuit verschillende kanten analyseer werd op zijn zachtst gezegd als zeer onhandig bestempeld. Dit was niet mijn plek.
Terwijl ik nú werk in de wereld van geodata, als processpecialist (die switch is een verhaal voor een andere keer). Hier wordt mijn analytisch vermogen ontzettend gewaardeerd. Ik werk zelfs met mensen die daar het liefst nog meer tijd voor nemen dan ik. Dus ben ik degene die regelmatig stuurt op actie en het doorhakken van knopen. Want verwar analytisch vermogen zeker niet met geduld!
Maar...
Zelfde skills, andere omgeving.
Zelfde puzzelstukje, andere puzzel.
Dus ik doe aan cherrypicking <foto kersen op slagroom>. Aan het combineren van onderdelen van verschillende structuren die voor mij werken en die mijn klanten daadwerkelijk vooruit helpen. De boodschap van vandaag, er is nooit maar één juiste manier, doe het op jouw manier.
Het is aan jou om de omgeving te vinden waar jij gelukkig van wordt. Met de mensen om je heen die jou waarderen om wie je bent. Met al je talenten en onhandigheden.
Als iets niet voor je werkt, experimenteer met iets anders. Combineer de verschillende puzzelstukken die je hebt en ontdek hoe ze in elkaar kunnen passen.
En ja, dan is een structuur soms wel handig, zodat je niet door de bomen het bos verliest.
Ben jij toe aan een nieuw experiment in je leven? Ga eens aan de slag met de online videotraining 'Lifecrafting in actie'.
Of neem contact met me op om kennis te maken.
Of het nu gaat om werk, je eigen bedrijf of een ander thema in je leven. Creëer jouw eigenWIJZE pad, waarvan jij gelukkig wordt.
Zoals Loesje zegt:
"Ik wil zo lekker tussen de regels door leven"
Liefs,
Pauline